Garous Abdolmalekian

The faded colors of the world "رنگ های رفته دنیا "
Published 1383

lines change places in the dark " سطرها در تاریکی جا عوض میکنند  "
Published 1387

Hands down, two of the best contemporary books of poetry in Persian. Intelligent, fluid poems with a wry, dark sense of humor picture the emotional landscape of the generation of Iranians the poet belongs to, those born just before or after the revolution:

ما کاشفان کوچه های بن بستیم

حرف های خسته ای داریم

این بار

 پیامبری بفرست

که تنها گوش کند

The poems are beautifully written and have an impressive emotional maturity. I don't know of any other contemporary work of Persian poetry that describes the anguish of the human condition in such a deep, meaningful way. For example, this one: 

پرواز هم

دیگر رویای آن پرنده نبود

دانه دانه پرهایش را چید

 تا بر این بالش

خواب دیگری ببیند

It's exquisite, universal poetry from a poet who is barely thirty. Almost every poem in these two volumes is a pleasure to read and then you'll have to pause and think about the tough questions thrown at you.

کلید های گم شده روزی پیدا خواهند شد

با قفل های گم شده چه کنیم

And here's another of my many favorites in these two volumes: 

مطمئن باشید

دیگر از درون تهی شده ام

میتوانید

مرا از کاه پر کنید

بگذارید کنار سر آن گوزن

یا

نزدیک خرس قطبی خشک شده

رو به روی در

بنویسید

خودم

خودم را اهدا کرده ام

از تاریخ خجالت میکشم

مرا در زیست شناسی بررسی کنید